«Ο Σωτήρης Ζει»!
Εξήντα χρόνια από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα
Διαβάζοντας το «Σωτήρης Πέτρουλας. Μυθιστορηματική βιογραφία»
του Γιώργου Αλεξάτου
γράφει ο Γιώργος Βοϊκλής
Για τον Σωτήρη Πέτρουλα, στέλεχος του φοιτητικού κινήματος και της Αριστεράς, που δολοφονήθηκε το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1965, έχουν γραφτεί πολλά, από τότε μέχρι σήμερα, σε εφημερίδες, σε περιοδικά, σε βιβλία και σε αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Αρκετά έχουν καταγραφεί επίσης σε ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές εκπομπές. Η «Μυθιστορηματική βιογραφία» του, ωστόσο, γραμμένη από τον ερευνητή και συγγραφέα – ιστορικό του εργατικού κινήματος Γιώργο Αλεξάτο, που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «άπαρσις» είναι, κατά την εκτίμησή μου, η πληρέστερη αναφορά στη ζωή του, στην προσωπικότητα, στις απόψεις και τη δράση του, αλλά και στο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσονται τα 23 χρόνια της ζωής του.
Οι αναφορές σε αυτό το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο, του οποίου η έρευνα και η καταγραφή καλύπτουν τις περισσότερες από τις 240 σελίδες του βιβλίου, αποτελούν ένα συγκροτημένο δοκίμιο ιστορίας για τις τρεις ταραγμένες 10ετίες της σύγχρονης Ιστορίας μας.(1940 – 1960).
Το πρώτο μέρος, μάλιστα, αυτού του χρονικού, προεκτείνεται, όσον αφορά τη Μάνη -που είναι ο τόπος καταγωγής του Σωτήρη- και στο παρελθόν, με αναφορές στις συνθήκες που καθόρισαν της σκληρές συμπεριφορές των αντίπαλων παρατάξεων στις εμφύλιες συγκρούσεις.
Στα επόμενα κεφάλαια, και ιδιαίτερα σ’ αυτό που αναφέρεται στη 10ετία του 1960, κυριαρχούν η ημερολογιακή, θα έλεγα, αναφορά στα γεγονότα, αλλά και η οξυδερκής πολιτική τους ανάλυση.
Με βάση τα παραπάνω, οι αναφορές σε αυτό το «πλαίσιο» θα μπορούσαν να διαβαστούν και αυτόνομα.
Στο πρώτο μέρος της εξαιρετικά τεκμηριωμένης -προφανώς με εκτενή έρευνα και μαρτυρίες- βιογραφίας του Σωτήρη Πέτρουλα, που καλύπτει το πρώτα 15 χρόνια της ζωής του, επικρατεί, όπως είναι φυσικό, το μυθοπλαστικό στοιχείο. Το ίδιο ισχύει, προφανώς, και στις αναφορές στην εξέλιξη του ερωτικού δεσμού του, αλλά και σε «περιστατικά» όπως ο φανταστικός διάλογός του με τον Χρόνη Μίσσιο της σελίδας 165.
Ως προς τη συμμετοχή του στην προδικτατορική οργάνωση της Νέας Αριστεράς -τη «φράξια», ή «Οργάνωση», ή «ΣοΣυν» όπως την αναφέρει- θα ήθελα να συμπληρώσω ότι από τον Σεπτέμβριο του 1964 μέχρι τη μέρα της δολοφονίας του ήταν «υπεύθυνος» στον «κύκλο μου», την πρώτη «πεντάδα» της Οργάνωσης που συγκροτήθηκε από το Κεντρικό Όργανο. Όταν μας ανέλαβε, βρισκόμασταν στο 5ο στάδιο του «Εκπαιδευτικού» της Οργάνωσης (Γνωσιολογία, Φιλοσοφία, Ιστορικός Υλισμός, Ιστορία του Εργατικού Κινήματος, Οικονομία). Μαζί του μελετούσαμε τους επόμενους δέκα μήνες την Εισαγωγή στο «Κεφάλαιο» του Καρλ Μαρξ, μελέτη που είχαμε ολοκληρώσει το πρώτο 15θήμερο του 1ουλίου του 1965.
Τέλος, είναι ιδιαίτερα τιμητικό για μένα το ότι στις σελίδες 201 και 202 ο συγγραφέας χρησιμοποίησε εκτενή αποσπάσματα από κείμενά μου που αναφέρονται στη «Μεγάλη νύχτα» της δολοφονίας του.
Εν κατακλείδι, το «Σωτήρης Πέτρουλας Μυθιστορηματική βιογραφία» του Γιώργου Αλεξάτου, είναι μια ακόμη απόδοση τιμής στη μνήμη του δολοφονημένου αγωνιστή της Αριστεράς, που διαβάζεται με ενδιαφέρον τόσο ως ιστορικό μυθιστόρημα, όσο και ως ιστορικό δοκίμιο.