Στις 17 Ιουνίου 1946 η Βουλή που είχε προέλθει από τις εκλογές βίας και νοθείας της 31ης Μαρτίου -από τις οποίες απείχε η Αριστερά- ενέκρινε το διαβόητο Γ΄ Ψήφισμα, «Περί εκτάκτων μέτρων κατά των επιβουλευομένων την δημοσίαν τάξιν και την ακεραιότητα του κράτους», που κατέθεσε η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη.
Βασισμένο στο προπολεμικό Ιδιώνυμο του Ελευθέριου Βενιζέλου, το Γ΄ Ψήφισμα αποτέλεσε τη βάση για τη νομότυπη εξαπόλυση άγριων διώξεων κατά του κόσμου της Αριστεράς και της Αντίστασης, όταν ακόμη ο Εμφύλιος Πόλεμος διεξαγόταν μονομερώς από το μεταβαρκιζιανό κράτος και τις παρακρατικές συμμορίες.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι αν και η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών ανήκε στη Δεξιά, ψηφίστηκε μόνο από 134 βουλευτές, έναντι 28 που το καταψήφισαν, ενώ 181 απείχαν από την ψηφοφορία.
Tο Γ΄ Ψήφισμα αναγνώριζε και νομότυπα, πλέον, στην κυβέρνηση το δικαίωμα να καθαιρεί διοικήσεις μαζικών φορέων, στις συνθήκες που διαμορφώνονταν με τη θεσμοθέτηση μέτρων που επέτρεπαν τη λογοκρισία, την κατάργηση του οικογενειακού ασύλου, τη σύσταση έκτακτων στρατοδικείων, οι αποφάσεις των οποίων θα ήταν μη εφέσιμες και εκτελέσιμες σε τρία 24ωρα, κ.ά.
Μεταξύ των έκτακτων μέτρων ήταν και η απαγόρευση συναθροίσεων σε κλειστό χώρο χωρίς αστυνομική άδεια.
Μια σειρά πολιτικές δραστηριότητες θα μπορούσαν, πια, να τιμωρηθούν ακόμη και με την ποινή του θανάτου, ενώ προβλεπόταν φυλάκιση στην περίπτωση κήρυξης απεργίας «άνευ ειδοποιήσεως προ τριών τουλάχιστον ημερών απευθυνομένης προς τον εργοδότην και την αρμοδίαν αστυνομικήν αρχήν».
Την αμέσως επόμενη μέρα το εργατικό κίνημα απάντησε με πανελλαδική απεργία, που θα ήταν η τελευταία μεγάλη κινητοποίηση της εργατικής τάξης πριν τη γενίκευση του Εμφυλίου και την καθαίρεση της πρόσφατα εκλεγμένης αριστερής Διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Ένα μήνα μετά την ψήφιση του Γ΄ Ψηφίσματος άρχισαν οι εκτελέσεις και μεταξύ των πρώτων εκτελεσθέντων ήταν και η Σλαβομακεδόνισσα κομμουνίστρια, αγωνίστρια της Αντίστασης, δασκάλα Ειρήνη Γκίνη (Μίρκα Γκίνοβα).
Το Γ΄ Ψήφισμα, με το οποίο εκτός από τις πολιτικές πρακτικές ποινικοποιούσε και το φρόνημα των πολιτών, υπήρξε η βάση για τη διαμόρφωση του "Παρασυντάγματος" που επέζησε του Εμφυλίου και διατηρήθηκε μέχρι την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974.
*Facebook 17/6/2022