Σε μια μελλοντική (ενδεχομένως κομμουνιστική) κοινωνία ελεύθερων και αξιοπρεπών ανθρώπων, η αθλητική δραστηριότητα θα αποτελεί μέρος της καθημερινότητας, παιχνίδι χαράς και απόλαυσης. Και καθώς οι άνθρωποι τότε δεν θα μπορούν να διανοηθούν πως θα ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, θα χαίρονται όταν είναι καλοί στο παιχνίδι. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν θα τους περνάει απ' το μυαλό να κάνουν την ανάδειξή τους σε πρωταθλητές στόχο ζωής.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα μπουν στο Μουσείο της Ιστορίας, πλάι στο κράτος και στην εθνικιστική ντόπα.