"Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη" Μίλαν Κούντερα

Γιώργος Αλεξάτος



gnalexatos@yahoo.gr

Οι "Φρουροί της Ειρήνης"

2023-09-04 19:35
Πόσος ηρωισμός χρειάζεται για να τολμάς, μόλις δυο χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου, να λες, "είμαστε εδώ και συνεχίζουμε"!
Σαν σήμερα, στις 4 Σεπτεμβρίου 1951, κυκλοφόρησε το πρώτο νόμιμο μετεμφυλιακό έντυπο της νεολαίας της Αριστεράς, με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Φρουροί της Ειρήνης".
Ένα μήνα πριν και ενόψει των εκλογών της 9ης Σεπτεμβρίου, είχε ιδρυθεί η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) και αμέσως μετά η Ενιαία Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΕΔΝΕ).
Η ίδρυση της ΕΔΝΕ έγινε με την αυτοδιάλυση των νεολαιίστικων οργανώσεων των κομμάτων που συγκρότησαν την ΕΔΑ. Επρόκειτο για τις ολιγομελείς οργανώσεις νεολαίας του Δημοκρατικού Συναγερμού (μέσω του οποίου εκφραζόταν το παράνομο ΚΚΕ), των Αριστερών Φιλελευθέρων, του Δημοκρατικού Ριζοσπαστικού Κόμματος του Μιχάλη Κύρκου, της Ένωσης Δημοκρατικών Αριστερών και του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Γιάννη Πασαλίδη. Οργανώσεις που συγκροτούνταν, κυρίως, από νέους κομμουνιστές, μέλη της παράνομης ΕΠΟΝ. Που αξιοποιούσαν, έτσι, τις δυνατότητες νόμιμης δράσης που τους παρείχαν τα μικρά αυτά κόμματα.
Η αναφορά στην ειρήνη, που εκφραζόταν με τον τίτλο της εφημερίδας, αποτυπώνει τον προσανατολισμό στον αγώνα για την αποτροπή ενός νέου πολέμου, με τον οποίο απειλούσαν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, πανικόβλητοι από την επέκταση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου από τον Έλβα μέχρι την Κίνα και την Κορέα.
Εξάλλου, ήταν πρόσφατες οι εκτελέσεις των επονιτών στρατιωτών, Σταύρου Κασσάνδρα και Νίκου Πιτσίκα, που αρνήθηκαν να πάνε να πολεμήσουν στην Κορέα, και του στελέχους της ΕΠΟΝ, αγωνιστή της ειρήνης, Νίκου Νικηφορίδη.
Με διευθυντή τον Γιάννη Φιλίνη και πολιτικό αρθρογράφο τον νεοεκλεγέντα βουλευτή Αντώνη Μπριλλάκη, οι "Φρουροί της Ειρήνης" θα συνεχίσουν την έκδοσή τους μέχρι τον Ιανουάριο του 1952. Τότε, μετά από μόλις τέσσερις μήνες κυκλοφορίας και ενώ προετοιμαζόταν η δεύτερη δίκη για την υπόθεση Μπελογιάννη, η έκδοση της εφημερίδας θα απαγορευτεί, με την κατηγορία ότι αποτελούσε όργανο του εκτός νόμου ΚΚΕ. Με την ίδια κατηγορία θα απαγορευτεί, τον Σεπτέμβριο 1952, και η λειτουργία και δράση της ΕΔΝΕ.