Ομιλία
Δημήτρη Στρατούλη
στην εκδήλωση του Δήμου Ξηρομέρου και των εκδόσεων ΑΠΑΡΣΙΣ, στον Αστακό, στις 8 Αυγούστου 2023,
προς τιμή του συγγραφέα Γιώργου Αλεξάτου.
Αγαπητοί συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, φίλοι και φίλες
Αγαπητέ Δήμαρχε
Καλησπέρα σε όλους και όλες
Κατ’ αρχή συγχαρητήρια στον Δήμο Ξηρομέρου για την πρωτοβουλία του να τιμήσει τον συμπατριώτη και καλό μας φίλο Γιώργο Αλεξάτο για το σύνολο του πλούσιου συγγραφικού έργου του με λογοτεχνικό και ιστορικό περιεχόμενο.
Επίσης ευχαριστώ τον συγγραφέα που μου έκανε την τιμή να μου ζητήσει να είμαι εισηγητής στην εκδήλωση τιμής για το συγγραφικό έργο του.
Ο συγγραφέας Γιώργος Αλεξάτος γεννήθηκε στον Αστακό και έφυγε νωρίς με τους γονείς του στην Αθήνα.
Εκεί, δουλεύοντας ως οικοδόμος και ταυτόχρονα πηγαίνοντας σε νυχτερινό σχολείο κατάφερε με μεγάλη κούραση και υπομονή να τα συνδυάσει και τα δύο, αποφοιτώντας από το τότε 7τάξιο νυκτερινό Γυμνάσιο.
Προλάβαινε, όμως, εκτός από την εργασία και τις σπουδές του, από την εφηβεία του να συμμετέχει στην αρχή στους αγώνες του λαού και της νεολαίας για την ανατροπή της δικτατορίας και εν συνεχεία στους κοινωνικούς αγώνες για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα.
Ταυτόχρονα διάβαζε με πάθος, μελετούσε θα έλεγα, βιβλία μεγάλων λογοτεχνών, ιστορικών και ποιητών, αλλά και την κλασσική και σύγχρονη μαρξιστική βιβλιογραφία.
Και πάντα δρούσε και έγραφε και αγωνιζόταν μέσα από τις γραμμές της ευρύτερης πολιτικής οικογένειας της Αριστεράς με όνειρα, στόχους κι ελπίδες για μία καλύτερη ζωή για αυτόν και την κοινωνία.
Έχει, ήδη, εκδώσει εννιά (9) ατομικά βιβλία λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου και συμμετείχε στη συγγραφή άλλων έξη (6) συλλογικών βιβλίων.
Το συγγραφικό έργο του διακρίνεται για την ρέουσα, λιτή, πυκνή και συναρπαστική γραφή του με απόλυτο σεβασμό στα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα και χωρίς σκόπιμες αποκρύψεις και διαστρεβλώσεις.
Επίσης, διακρίνεται για τα πειστικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα, για το φιλοσοφικό βάθος και για το ανθρωπιστικό περιεχόμενό του.
Το συγγραφικό έργο του το διαπερνά ένας δημιουργικός κοινωνικός προβληματισμός, ένα βαθύτατο αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και μία στέρεα πίστη, εμπιστοσύνη και αφοσίωση στα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ειρήνης.
Ο Γιώργος δεν διστάζει, μέσα στο πλαίσιο των εκάστοτε οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα και διεθνώς, να γράφει ιστορία από τη σκοπιά των ηττημένων, αυτών που τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημα τους απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές, οικονομικές και μιντιακές δυνάμεις του εγχώριου και διεθνούς κατεστημένου και σε κάθε μορφής εξουσία και αγωνίστηκαν για μία άλλη, διαφορετική, φιλολαϊκή πορεία των εξελίξεων.
Κι αυτό ο Γιώργος το κάνει συνειδητά, για να μη σκεπάσει η σκόνη της λήθης τους αγώνες, τις αγωνίες, τους στόχους και τις ελπίδες αυτών των γενναίων αγωνιστών για ένα καλύτερο κόσμο.
Αναφέρεται με συνέπεια σε όλα τα βιβλία του στις πραγματικές κινητήριες δυνάμεις της ιστορίας, δηλαδή στο ρόλο της λαϊκής παρέμβασης και των κινητοποιήσεων του εργατικού κινήματος, του ελληνικού λαού και της νεολαίας στις κρίσιμες πολιτικές καμπές συνταρακτικών χρονικών περιόδων. Γράφει δηλαδή μία ιστορία από τα κάτω και για τους από κάτω.
Στο καλύτερο μέχρι τώρα – κατά τη γνώμη μου – βιβλίο του, αυτό για τον Άρη Βελουχιώτη, κάνει δύο σημαντικές επισημάνσεις:
Πρώτο, Ότι ο Άρης και οι καπετάνιοι του ΕΛΑΣ συμμετείχαν στις κακουχίες των ένοπλων ομάδων τους, δεν δέχονταν καμιά προνομιακή αντιμετώπιση στον ύπνο, στο φαγητό, στην πορεία, στο κρύο, στη ζέστη και στον κίνδυνο και έδιναν πρώτοι το παράδειγμα στους αντάρτες. Δεύτερο, ότι γίνονταν συνελεύσεις των τμημάτων του ΕΛΑΣ, όπου οι αντάρτες έλεγαν τη γνώμη τους για όλα όσα αφορούσαν τη δράση της ένοπλης ομάδας τους.
Αυτά ήταν τα δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που ξεχώριζαν τον ΕΛΑΣ, την περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα από τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις και από όλους τους στρατούς. Κι αυτά τα χαρακτηριστικά, μαζί με το δίκαιο του αγώνα, συνέβαλαν καθοριστικά να υπάρχει στον ΕΛΑΣ συνοχή, αφοσίωση και πειθαρχία, που θα ζήλευαν και οι πιο εκπαιδευμένοι στρατοί.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, δηλαδή την ανιδιοτέλεια και τη συλλογική λειτουργία των καπετάνιων και τον ανοικτό δημοκρατικό διάλογο στη λήψη των αποφάσεων, οι δυνάμεις, που αυτή την περίοδο επιδιώκουμε την ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς στη χώρα μας, θα πρέπει να τα πάρουμε σοβαρά υπόψη στη λειτουργία και τη δράση μας, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τον ελπιδοφόρο ενωτικό στόχο μας.
Τα βιβλία του καλού μου φίλου Γιώργου Αλεξάτου αξίζουν να διαβαστούν από όσους κι όσες θέλουν να μάθουν – χωρίς σκόπιμες αποσιωπήσεις - την πραγματική ιστορία του εργατικού, λαϊκού και αριστερού κινήματος της χώρας μας, τις ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις και νίκες τους αλλά και τις τραγικές ήττες τους.
Κυρίως, όμως, αξίζει να διαβαστούν για να σκεφτούμε και να ξανασκεφτούμε για το πώς μπορεί να ανασυγκροτηθεί η Αριστερά της Εποχής μας, ώστε να επανασυνδεθεί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα και να καταφέρει και πάλι να τη σέβονται και να την εμπιστεύονται ο λαός και η νεολαία και να τη φοβούνται οι κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις και το κατεστημένο.
Γιώργο συγχαρητήρια για το σύνολο του εξαιρετικά σημαντικού κοινωνικού και συγγραφικού έργου σου και για την ανιδιοτελή αγωνιστική και συγγραφική διαδρομή σου με τα οποία τιμάς τον εαυτό σου, τους φίλους σου, τους αναγνώστες, τους συμπατριώτες και τον τόπο γέννησής σου, τον Αστακό, το Ξηρόμερο και την Αιτωλοακαρνανία.
Χαίρομαι, που είσαι συμπατριώτης, φίλος και συναγωνιστής μου στις τιτάνιες κοινωνικές και πολιτικές μάχες για ένα καλύτερο κόσμο.
Σου εύχομαι ολόψυχα:
Να είσαι πάντα υγιής, δημιουργικός και μάχιμος
και να συνεχίσεις με την ίδια συνέπεια, σταθερότητα και μεθοδικότητα, το έργο και την πολύτιμη αγωνιστική και συγγραφική προσφορά σου για το καλό της κοινωνίας και του τόπου μας!