Ο Χρήστος Σαρτζετάκης πέρασε στην ιστορία ως ο δικαστικός που εναντιώθηκε στο βαθύ μετεμφυλιακό Κράτος της Δεξιάς και συνέβαλε καθοριστικά στην αποκάλυψή της σύνδεσής του με το εγκληματικό παρακράτος, με την υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη.
Τη στάση του αυτή την τίμησε στη συνέχεια με την αδιαλλαξία του έναντι της στρατιωτικής δικτατορίας και αργότερα με την άρνησή του να ψηφίσει ως δικαστικός υπέρ της έκδοσης στη Γερμανία του αγωνιστή Ρολφ Πόλε.
Όλ' αυτά ήταν παραπάνω από αρκετά για να κάνουν το όνομά του σύμβολο και να προταθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου για την αντικατάσταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Και τότε φάνηκε ένας άλλος Σαρτζετάκης, άγνωστος στον πολύ κόσμο. Ένας αλαζόνας τυπολάτρης, που ήθελε το "κύριος" πριν από το όνομά του να γράφεται με... κάπα κεφαλαίο: "Ο Κύριος Σαρτζετάκης"!
Ένας βαθιά συντηρητικός διώκτης του διαφορετικού, που αρνούνταν πεισματικά να δώσει χάρη στον φυλακισμένο Χρήστο Ρούσσο, γιατί ήταν "παθητικός ομοφυλόφιλος".
Ένας επικίνδυνος εθνικιστής, που ανακάλυψε το "έθνος ανάδελφον" και επί χρόνια μετά την αποχώρησή του από την Προεδρία της Δημοκρατίας αρθρογραφούσε στην ακροδεξιά "Εστία".
Και τα πρώτα με τα οποία πέρασε στην ιστορία δικά του ήταν. Όπως και τα επόμενα που αμαύρωσαν την εικόνα του.
*Facebook, 4/2/2022