Έληξε σαν σήμερα, στις 15 Σεπτεμβρίου 1944, η Μάχη του Μελιγαλά, με την κατάληψη της πόλης από τον ΕΛΑΣ και την παράδοση των ταγματασφαλιτών, οι οποίοι, σχεδόν στο σύνολό τους, εκτελέστηκαν.
Η εκτέλεση των προδοτών συνεργατών των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, που ήταν υπεύθυνοι για σωρεία εγκλημάτων κατά του λαού της Πελοποννήσου, τροφοδότησε επί δεκαετίες και συνεχίζει να τροφοδοτεί την αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Εντούτοις:
1. Παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ο ΕΛΑΣ είχε εκδώσει δημόσια ανακοίνωση, με την οποία καλούσε τους ταγματασφαλίτες να διαλυθούν και να παραδοθούν, χωρίς να κινδυνέψει η ζωή τους. Κι αυτό συνέβη πράγματι σε μια σειρά πόλεις, όπου η απελευθέρωση από τον ΕΛΑΣ συνοδεύτηκε και με αναίμακτη παράδοση των ταγματασφαλιτών.
2. Αποτελεί μύθευμα η δήθεν δολοφονία και αμάχων από τον ΕΛΑΣ. Στον Μελιγαλά διεξαγόταν σφοδρή μάχη επί τρεις μέρες και ήταν πολλοί οι άμαχοι που έπεσαν από πυρά των δύο αντιμαχόμενων πλευρών. Το αντικομμουνιστικό μεταβαρκιζιανό καθεστώς προσμέτρησε κι αυτούς στους "σφαγιασθέντας υπό των εαμοκομμουνιστών".
3. Στελέχη των Ταγμάτων Ασφαλείας, αλλά και οι δωσίλογοι δήμαρχοι Καλαμάτας και Μελιγαλά, ο νομάρχης Μεσσηνίας κ.ά., συνελήφθησαν από τον ΕΛΑΣ και οδηγήθηκαν στην Καλαμάτα για να δικαστούν. Εκεί και παρά τις προσπάθειες του ΕΛΑΣ να αποτρέψει κάτι τέτοιο, σκοτώθηκαν από τον λαό της πόλης που τους λιντσάρισε.
Η "εθνικοφροσύνη" μπορεί να μιλάει για εγκλήματα σε βάρος των προδοτών που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές της πατρίδας μας. Χωρίς να ντρέπεται.
Εμείς, σύμφωνα με τις δικές μας αξίες, τις αξίες του επαναστατικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, δεν έχουμε κανένα λόγο να χαιρόμαστε όταν χύνεται αίμα. Μόνο που δεν θα λυπηθούμε κιόλας, όταν οι φασίστες τιμωρούνται για τα εγκλήματά τους.