Κεφαλονίτης γεννημένος το 1914 στον Σουλινά της Ρουμανίας, ο Αντώνης Αμπατιέλος έζησε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στην Κεφαλονιά και τον Πειραιά, όπου το 1932 εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ. Ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, έγινε ναυτεργάτης και αναδείχτηκε στέλεχος της Ναυτεργατικής Ένωσης Ελλάδας και του ΚΚΕ.
Έχοντας αποφύγει τη σύλληψη από τη δικτατορία Μεταξά, λόγω της απουσίας του από την Ελλάδα, συνέχισε τη συνδικαλιστική του δραστηριότητα στα λιμάνια του εξωτερικού. Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ένας από τους επικεφαλής του μεγάλου κινήματος των Ελλήνων ναυτεργατών που, με σύνθημα "Κρατάτε τα πλοία σε κίνηση!", υποχρέωσε τους εφοπλιστές να εντάξουν τα πλοία τους στις νηοπομπές που από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία μετέφεραν υλική βοήθεια στη μαχόμενη κατά των ναζί εισβολέων ΕΣΣΔ.
Το 1943 συμμετείχε στην ίδρυση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων, της θρυλικής ΟΕΝΟ, της οποίας ανέλαβε γραμματέας. Από τη θέση αυτή συνέβαλε στο να γραφτούν λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ναυτεργατικού μας κινήματος, τόσο με τη συμμετοχή του στον πόλεμο κατά του φασισμού όσο και με κατακτήσεις συνδικαλιστικές που ήταν πρωτοποριακές για την εποχή τους σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο Αμπατιέλος πιάστηκε το 1947 και το 1948 καταδικάστηκε σε θάνατο από εμφυλιοπολεμικό στρατοδικείο. Το 1951 εκλέχτηκε βουλευτής της ΕΔΑ, αλλά, όπως συνέβη και με τους άλλους φυλακισμένους και εξόριστους βουλευτές της, η εκλογή του δεν αναγνωρίστηκε. Επιπλέον, αν και οι άλλοι εκλεγέντες απελευθερώθηκαν, ο Αμπατιέλος, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο και τον Μάνθο Τσιμπουκίδη, παρέμεινε στη φυλακή.
Το 1963 θα γίνει παγκοσμίως γνωστός με το επεισόδιο που προκλήθηκε από την Αγγλίδα κομμουνίστρια γυναίκα του, Μπέτυ, όταν, κατά την επίσκεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης στο Λονδίνο, επιχείρησε να της επιδώσει διαμαρτυρία για τη συνεχιζόμενη κράτηση του άντρα της στις φυλακές. Τρομοκρατημένη η βασίλισσα, το έβαλε στα πόδια!
Ο Αμπατιέλος αποφυλακίστηκε το 1966 και με την επιβολή της δικτατορίας, το 1967, διέφυγε στο εξωτερικό. Το 1969 έγινε μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και το 1971 μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Το 1974, έχοντας επιστρέψει παράνομα στην Ελλάδα, συνελήφθη. Έμεινε φυλακισμένος μέχρι την πτώση της Χούντας, τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου.
Βουλευτής Πειραιά του ΚΚΕ στα 1981-85, συνέχισε να είναι μέλος του Π.Γ. του κόμματος έως το 1987 και της Κ.Ε. έως το 1991. Πέθανε στις 7 Αυγούστου 1995.
