ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΑΙ!
Δημοσιεύτηκε στο Facebook και το αναδημοσίευσε το "Βαθύ Κόκκινο"
Του Γιώργου Αλεξάτου
Κάτι διάβαζα σήμερα για τα χρόνια εκείνα και σκέφτηκα τις μέρες που ζούμε, με την πολυπρόσωπη "Κεντροαριστερά".
Μετά την Απελευθέρωση του 1944, ανάμεσα στους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας ήταν πολλοί αυτοί που επέλεγαν και τον όρο "σοσιαλιστικό" για να πουλήσουν προοδευτικότητα και κυρίως για να μην επιτραπεί η μονοπώλησή του από το ΕΑΜ και όσους συνεργάζονταν μαζί του. Έτσι:
- Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν ο τίτλος του κόμματος του Γεώργιου Παπανδρέου. Του πρωθυπουργού των Δεκεμβριανών, που πίστευε "και εις την Λαοκρατίαν"! Μετά τον Εμφύλιο, όταν παρήλθε ο "κομμουνιστικός κίνδυνος", πήρε επίσημα τον τίτλο που του έπρεπε: "Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου"!
- Σοσιαλιστική Ένωση λεγόταν μια κίνηση με επικεφαλής τους Ξενοφώντα Ζολώτα (συγγραφέα και του βιβλίου "Δημιουργικός σοσιαλισμός"), Κωνσταντίνο Τσάτσο, Γρηγόρη Κασιμάτη κ.ά. Μεταξύ των μελών της περιλαμβανόταν και ένας νεαρός δικηγόρος, που είχε διατελέσει προπολεμικά και βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπουργοί του οποίου θα γίνονταν αργότερα οι Τσάτσος και Κασιμάτης!
- Αγροτικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδας, που αποσπάστηκε από το Αγροτικό Κόμμα του ΕΑΜ. Επικεφαλής του ήταν ο Απόστολος Βογιατζής, υπουργός αργότερα της χούντας.
- Ανεξάρτητη Σοσιαλιστική Ομάδα, που αποσπάστηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα - Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΣΚ-ΕΛΔ), το οποίο κατήγγειλε σαν "φιλοκομμουνιστικό" παρόλο που αυτό είχε αποχωρήσει από το ΕΑΜ. Ηγέτης της ήταν ο συνδικαλιστής Γεώργιος Λάσκαρης (πατέρας του υπουργού Εργασίας Κωνσταντίνου Λάσκαρη, που εξήγγειλε το 1975 την "κατάργηση της πάλης των τάξεων") και μεταξύ των στελεχών της ο μετέπειτα γνωστός φιλόσοφος Κώστας Παπαϊωάννου, ο οποίος φρόντισε ώστε οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές να αποκλείσουν το "φιλοκομμουνιστικό" ΣΚ-ΕΛΔ από τις διεθνείς οργανώσεις τους.
Μετά την Απελευθέρωση του 1944, ανάμεσα στους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας ήταν πολλοί αυτοί που επέλεγαν και τον όρο "σοσιαλιστικό" για να πουλήσουν προοδευτικότητα και κυρίως για να μην επιτραπεί η μονοπώλησή του από το ΕΑΜ και όσους συνεργάζονταν μαζί του. Έτσι:
- Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν ο τίτλος του κόμματος του Γεώργιου Παπανδρέου. Του πρωθυπουργού των Δεκεμβριανών, που πίστευε "και εις την Λαοκρατίαν"! Μετά τον Εμφύλιο, όταν παρήλθε ο "κομμουνιστικός κίνδυνος", πήρε επίσημα τον τίτλο που του έπρεπε: "Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου"!
- Σοσιαλιστική Ένωση λεγόταν μια κίνηση με επικεφαλής τους Ξενοφώντα Ζολώτα (συγγραφέα και του βιβλίου "Δημιουργικός σοσιαλισμός"), Κωνσταντίνο Τσάτσο, Γρηγόρη Κασιμάτη κ.ά. Μεταξύ των μελών της περιλαμβανόταν και ένας νεαρός δικηγόρος, που είχε διατελέσει προπολεμικά και βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπουργοί του οποίου θα γίνονταν αργότερα οι Τσάτσος και Κασιμάτης!
- Αγροτικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδας, που αποσπάστηκε από το Αγροτικό Κόμμα του ΕΑΜ. Επικεφαλής του ήταν ο Απόστολος Βογιατζής, υπουργός αργότερα της χούντας.
- Ανεξάρτητη Σοσιαλιστική Ομάδα, που αποσπάστηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα - Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΣΚ-ΕΛΔ), το οποίο κατήγγειλε σαν "φιλοκομμουνιστικό" παρόλο που αυτό είχε αποχωρήσει από το ΕΑΜ. Ηγέτης της ήταν ο συνδικαλιστής Γεώργιος Λάσκαρης (πατέρας του υπουργού Εργασίας Κωνσταντίνου Λάσκαρη, που εξήγγειλε το 1975 την "κατάργηση της πάλης των τάξεων") και μεταξύ των στελεχών της ο μετέπειτα γνωστός φιλόσοφος Κώστας Παπαϊωάννου, ο οποίος φρόντισε ώστε οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές να αποκλείσουν το "φιλοκομμουνιστικό" ΣΚ-ΕΛΔ από τις διεθνείς οργανώσεις τους.