Δημοσιεύτηκε στο Βαθύ Κόκκινο στις 14 Νοεμβρίου 2014.
Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973 καταλήφθηκε το Πολυτεχνείο. Παρά την αντίθετη άποψη των οργανωμένων φοιτητικών δυνάμεων του ΚΚΕ και του ΚΚΕ εσ., που συμμετείχαν, εντούτοις, στην κατάληψη, η αυθόρμητη απόφαση για την πραγματοποίησή της -που υποστηρίχτηκε από τους φοιτητές των οργανώσεων της πέραν των δύο ΚΚΕ επαναστατικής Αριστεράς, αλλά και από μέλη της Αντι-ΕΦΕΕ και του Ρήγα Φεραίου- πυροδότησε την εξέγερση. Μια εξέγερση που με κέντρο το κατειλημμένο Πολυτεχνείο απέκτησε ευρύτερα κοινωνικά-ταξικά χαρακτηριστικά:
Από τους 700 περίπου συλληφθέντες κατά την καταστολή της εξέγερσης, το Σάββατο 17 Νοέμβρη, οι μισοί ήταν εργάτες, στην πλειονότητά τους νέοι, ενώ δεκάδες ήταν οι συλληφθέντες σπουδαστές μέσων τεχνικών σχολών και μαθητές νυχτερινών γυμνασίων.
Είναι ακριβώς αυτός ο κοινωνικός χαρακτήρας του Νοέμβρη, η συνάντηση στον δρόμο του αγώνα της φοιτητικής με τη μαθητική και εργαζόμενη νεολαία, που καθόρισε και τη δυναμική του. Και είναι αυτή η δυναμική που τρομάζει ακόμη εκείνους που, τέσσερις δεκαετίες μετά, επιδιώκουν να ευνουχίσουν το μήνυμά του. Που δυσαρεστούνται από τη συνέχιση του εορτασμού της επετείου, που δυσφορούν με την πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, που θα ήθελαν να ξεχαστεί ο αντιφασιστικός – αντιιμπεριαλιστικός του χαρακτήρας και η αντικαπιταλιστική του δυναμική.
Μάταια προσπαθούν! Δεν τα κατάφεραν στους καιρούς της επίπλαστης ευημερίας και της συναίνεσης. Σιγά μην τα καταφέρουν τώρα!