Ο κάθε ανιστόρητος βολεμένος φαντάζεται πως αυτό που ζει σήμερα, κονομώντας με την ατιμία και την προστυχιά που τη χαρακτηρίζει "ρεαλιστική πολιτική", θα υπάρχει σίγουρα και αύριο και μεθαύριο. Εντελώς ανυποψίαστος για την ιστορική διαπίστωση πως σε καιρούς με τέτοιας έκτασης συσσωρευμένες κοινωνικές αντιθέσεις, οι όποιες εξελίξεις είναι εξαιρετικά ρευστές και φυσικά απρόβλεπτες.
Σκέφτομαι, λοιπόν, την περίπτωση που κάποιο βράδυ εκεί που λαϊκά παιδιά σ' ένα μαγαζί στο Περιστέρι, στο Αιγάλεω ή στο Κερατσίνι, κάνουν ένα γλέντι για να αποχαιρετίσουν τον φίλο τους που φεύγει για τη Γερμανία, εμφανιστούν δυο μηχανές με τσογλάνια της ΔΙΑΣ και γίνει μανούρα για τη φασαρία. Και τα παιδιά πλακωθούν με την αλητεία. Και η αλητεία ζητήσει ενισχύσεις και εμφανιστούν τα ΜΑΤ.
Ξέρετε σε πόσο λίγη ώρα θα πάρει φωτιά όλη η πιτσιρικαρία από Νέα Ιωνία και Λιόσια μέχρι Πέραμα; Φαντάζεστε τι θα συμβεί πανελλαδικά αν υπάρξουν συλλήψεις, τραυματίες και πόσο μάλλον νεκροί;
Αντιλαμβάνεστε ότι μιας κι εμείς κάνουμε τα καλά μας και δεν πολυασχολούμαστε ως Αριστερά με τα λαϊκά παιδιά, η έκρηξη θα είναι ανεξέλεγκτη και με μόνο στόχο την εκδίκηση για τις προσβολές που έχουν δεχτεί και για τη χαμένη τους ζωή;
Μπορείτε να φανταστείτε τη μεταφορά της στο κέντρο της Αθήνας;
Μπορείτε να διανοηθείτε πού θα κρυφτούν όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια κονομάνε ως βουλευτές, υπουργοί και κομματικά στελέχη, τσαλαπατώντας τη ζωή και την αξιοπρέπεια αυτής της "πολιτικά αδιάφορης" νεολαίας των δυτικών συνοικιών, που έδωσε ακριβώς πριν δυο χρόνια 85% στο ΟΧΙ;
Και ποιος θα βρεθεί να τους λυπηθεί, αν συμβούν όλ' αυτά;