Η συνωμοσιολογία μπορεί να βρίσκεται στο επίκεντρο της σκέψης ενός ανθρώπου που αδυνατεί να κατανοήσει την -συνήθως χαώδη- πολυπλοκότητα της ιστορικής και κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας, αλλά, δυστυχώς, εμφιλοχωρεί και στη σκέψη αριστερών. Ακόμη και ανθρώπων που αναφέρονται στον μαρξισμό, από τους οποίους θα περίμενες μια πιο βαθιά ανάλυση πραγματικών αντιθέσεων.
Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν "στημένα γεγονότα" -θα ήταν ανόητο, άλλωστε- θεωρώ ότι η τάση της αναγωγής σε προκατασκευασμένο σχέδιο για αποπροσανατολισμό, οποιουδήποτε γεγονότος δεν σχετίζεται άμεσα με αυτά που στην εκάστοτε στιγμή και συγκυρία θεωρούμε εμείς κύρια ζητήματα, παραβλέπει το ότι η ζωή δεν περιορίζεται στο τι μας ενδιαφέρει εμάς.
Έτσι, αν την ίδια μέρα που εμείς έχουμε συγκεντρώσει το ενδιαφέρον μας σε μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση, συμβεί ένα πολύνεκρο τροχαίο ατύχημα, δεν σημαίνει πως το έστησαν οι αντίπαλοί μας για να ασχοληθεί μ' αυτό ο κόσμος και να αδιαφορήσει για τον δικό μας αγώνα.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν άπειρα ανάλογα παραδείγματα.