του Γιώργου Αλεξάτου
Πολλές σκοτούρες προκαλούν οι ανεξαρτησιακές τάσεις σε χώρες της δυτικής Ευρώπης. Πόσο μάλλον, όταν ήδη τίθεται ζήτημα απόσχισης της Σκωτίας από την Αγγλία με το δημοψήφισμα που διεξάγεται την Πέμπτη, ενώ περίπου δύο εκατομμύρια Καταλανοί διαδήλωσαν αυτή την εβδομάδα στη Βαρκελώνη, με αίτημα την απόσχιση της Καταλωνίας από την Ισπανία.
Δεν είναι μόνο οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Ισπανίας που έχουν πανικοβληθεί. Είναι και οι υπερατλαντικοί τους σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, οι Αμερικανοί, που βλέπουν να κλονίζεται η συνοχή χωρών παραδοσιακά προσδεμένων στο άρμα τους.
Ναι, οι ΗΠΑ ανησυχούν και καταδικάζουν! Εδώ, βλέπεις, δεν πρόκειται για πρώην ΕΣΣΔ και Γιουγκοσλαβία, ώστε να προωθηθεί η δημιουργία προτεκτοράτων, ακόμη και με βομβαρδισμούς.
Μαζί μ’ αυτούς ανησυχούν και όλοι εκείνοι, από ολόκληρο το ιδεολογικο-πολιτικό φάσμα, που τόσο θόρυβο προκάλεσαν τις τελευταίες δεκαετίες με την προπαγάνδιση του «τέλους των εθνών». Τελείωσαν κι αυτά, όπως τελείωσε και η πάλη των τάξεων, όπως τελείωσε και η Ιστορία.
Πρόκειται για ένα «τέλος» που ουδέποτε θα αποδεχθούν οι λαοί που διεκδικούν την εθνική τους αυτοδιάθεση, όσο κι αν υποχρεώνονται να συμβιβάζονται για πολύ καιρό. Από την Τσιάπας του Μεξικού και την Παλαιστίνη, μέχρι την Καταλωνία, τη χώρα των Βάσκων, τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία.
Κανένας καταπιεσμένος δεν μπορεί να είναι ήσυχος με ένα τέτοιο «τέλος» που διαιωνίζει την καταπίεσή του. Είτε εθνική είτε ταξική είτε οποιαδήποτε άλλη.